Stille waters, 1897

Edouard Hannon (1853-1931) was ingenieur, naderhand directeur bij Solvay in Brussel, maar maakte daarnaast naam als criticus, schilder en fotograaf. Vanaf 1904 bewoonde hij een luxueus herenhuis op de Verbindingslaan in Sint-Gillis, ontworpen door de Belgisch architect Jules Brunfaut, waaraan Franse art nouveau kunstenaars als Paul-Albert Baudouin en Emile Gallé meewerkten. Tijdens zijn wereldreizen voor Solvay en in zijn vrije tijd ontpopte Hannon zich tot een markante fotograaf. Als jonge twintiger was hij stichtend lid van de Association belge de photographie. Hannons reputatie groeide rond de eeuwwisseling onder meer door zijn deelname aan binnen- en buitenlandse salons voor schone kunsten, waar fotografie een groeiende aandacht kende. Zijn werk was verder te zien op grote fototentoonstellingen in Europa, onder meer in 1894 op de eerste tentoonstelling van de Photo-Club in Parijs, waar hij de gouden medaille wegkaapte. Een jaar later was hij in Brussel medeorganisator van de Salon photographique belge. Samen met Gustave Marissiaux en Léonard Misonne wordt Hannon vandaag beschouwd als één van de protagonisten van de zogenaamde picturalistische richting in de fotografie. In deze richting had hij een grote verdienste op het gebied van de portret-, reportage- en landschapsfotografie. De gave en bijzonder goed bewaard gebleven afdruk van de fotogravure wordt gekenmerkt door een strakke compositie, een uitgekiende kadrering en vervreemdende licht-donkerwerking die er een sterke symbolistische geladenheid aan verleent. Stille waters kende een Europese weerklank door de fotogravure die de Association belge de photographie ervan liet maken.