Erminia en de schaapherders (naar Torquato Tasso), ca. 1776

Erminia bij de herders verbeeldt een scène uit de zevende zang van Torquato Tasso's Gerusalemme Liberata, een episch gedicht dat de verovering van Jerusalem door de kruisvaarders als onderwerp heeft. Tasso beschrijft de gevechten tussen christelijke en islamitische soldaten en de liefdesperikelen tussen kruisvaarders en exotische vrouwen. In de zevende zang wordt Erminie, een gevangen genomen Moorse prinses, door de christelijke kruisvaarder Tankredes vrijgelaten. Het gevolg hiervan is dat Erminie verliefd wordt op hem. Nadat zij verneemt dat Tankredes gewond is geraakt, probeert zij hem met een list op te zoeken: zij verkleedt zich met het harnas van Clorinda, een Saraceense amazone waarop Tankredes verliefd is geworden. Als Erminie het kamp van de kruisvaarders nadert, wordt zij verrast door enkele schildwachten. Zij slaat op de vlucht en verbergt zich aan de oever van de Jordaan, waar ze een oude herder en zijn gezin ontmoet. Zij verwondert zich over de rust en het geluk van deze herdersfamilie terwijl er een verschrikkelijke oorlog woedt. De oude man antwoordt hierop: Het is niet het riet, maar de eik die door de bliksem getroffen wordt. Typisch voor het neoclassicisme is de verwijzing naar de klassieke oudheid: Erminie wordt afgebeeld in de kleren van Minerva, de Romeinse godin van de oorlog.