De dageraad, 1897

In hun streven naar vormverfijning verkozen de symbolisten vaak in plaats van de olieverfschildering zachte technieken, zoals potlood- en krijttekening, pastel en aquarel, die zich door hun lichtheid, transparantie en fluwelige textuur goed lenen voor de weergave van het irreële. Deze tendens was heel sterk bij William Degouve de Nuncques. De kunstenaar, autodidact zonder enige opleiding of leermeester, sprak over zijn kunst als volgt: ‘Om een schilderij te maken, is het voldoende kleuren te nemen, lijnen te trekken en de rest aan te vullen met gevoel.’ De kunstenaar hield van de avond, de nacht en de vroege ochtend, en schilderde talrijke bevreemdende, in duisternis gehulde landschappen waarin elke beweging is verbannen en een raadselachtige, melancholische stilte overheerst.