Jong everzwijn gegrepen door een jachthond, ca. 1620

Frans Snijders, leerling van Pieter II Brueghel, genoot zowel in zijn geboortestad Antwerpen als in het buitenland veel waardering als stilleven- en dierenschilder. De invloed van zijn vriend Peter Paul Rubens, met wie hij geregeld samenwerkte, komt zowel tot uiting in de eenvoudige en heldere compositie van zijn stillevens als in zijn dynamische uitbeelding van dieren. In tegenstelling tot Rubens verkoos Snijders echter het eenvoudige dierenstuk, zonder menselijke figuren. Jong everzwijn gegrepen door een jachthond toont hoe Snijders niet enkel gevoel had voor de weergave van het dramatisch hoogtepunt in jachttaferelen, maar tegelijk een scherp oog had voor de anatomie van dieren. Het werk munt uit door een volmaakt evenwicht tussen lichte en donkere kleuren en door een krachtige en precieze penseelstreek. In Snijders’ oeuvre is het doek vrij uniek. Er is geen ander jachttafereel van hem bekend waarin hij zo dicht op een groep dieren inzoomt.