Meisjes communicanten, 1898

In Meisjes communicanten brengt Maurice Denis een vormselviering in beeld die zich afspeelt in de parochiekerk Saint-Germain in Saint-Germain-en-Laye, een buitenstad van Parijs, waar de kunstenaar zijn leven lang woonde en werkte. Het tafereel baadt in een algehele sfeer van bezinning en ingetogenheid. De meisjes, onder het oog van een zuster van de Dochters van Liefde, herkenbaar aan de typische wijde kap, zijn als zwevende figuurtjes, schematisch uitgewerkt en verwant aan de 'figures d’âme', zoals de kunstenaar ze zelf omschreef, of frêle, onbeweeglijke vrouwenfiguurtjes die in verband te brengen zijn met de typische beeldtaal eigen aan de toneelstukken van Maurice Maeterlinck (1862-1949) die Denis tijdens de jaren 1890-1900 veelvuldig op doek verwerkte. Het zachte, harmonieuze kleurenpalet, samengesteld uit tinten van blauw, groen, geel en roze, benadrukt de verbondenheid tussen de communicanten tijdens het nemen van een volgende stap in hun geloofsleven.