Winterlandschap met ondergaande zon

Een van de meest geliefkoosde thema’s van Gustave Den Duyts is de stad. In zijn schilderijen zal hij echter zelden het centrum weergeven maar altijd de rand, het landschap dat de stad omringt. Bijna altijd is de stad wel zichtbaar in een kerktoren op de achtergrond. Of is de nabijheid ervan gesuggereerd in de vaak drukkende atmosfeer van het werk. Den Duyts’ melancholische schilderkunst blijkt ook uit zijn voorkeur voor sneeuwgezichten, of regenweer. Op Winterlandschap breekt de ochtend- of avondzon met moeite door het zware wolkendek. Op het middenplan zijn een aantal landelijke huizen en boerderijen te zien, omringd door besneeuwde akkers en weiden. Een rij knotwilgen en een afsluiting doorbreken het panorama. De verf is met korte, nerveuze toetsen aangebracht zodat het geheel een impressionistisch karakter krijgt. Het zwaarmoedige karakter wordt gerelativeerd door de knappe lichteffecten in de wolkenpartij en de reflectie van het zonlicht op de sneeuw op de voorgrond van het doek.