De heilige Cecilia, ca. 1829

Fanny Paelinck-Horgnies was de echtgenote en leerlinge van de schilder Joseph Paelinck. Ze schilderde vooral historiestukken, religieuze voorstellingen en genretaferelen, maar legde zich gaandeweg meer toe op romantische onderwerpen. Hier is de heilige Cecilia afgebeeld, één van de populairste Romeinse martelaressen uit de tweede eeuw. Volgens de legende werd zij gedwongen tot een huwelijk met Valerianus, maar overtuigde zij hem om haar maagdelijkheid te bewaren. Valerianus stelde wel als voorwaarde de engel te zien die waakte over haar maagdelijkheid. Toen de engel zich vertoonde, lieten Valerianus en Tiburtius, de broer van Cecilia, zich dopen door de paus, de heilige Urbanus. Maar hun bekering veroordeelde het drietal tot de marteldood. Sinds de late middeleeuwen geldt Cecilia als patrones van de muziek. Ze is meestal afgebeeld met een handorgel. Hier bespeelt ze de harp, die een mondaine opgang maakte bij de overgang van de achttiende naar de negentiende eeuw. Door zijn thema, de gladde schilderwijze, de statische compositie en het egale licht, is dit werk een uitstekend voorbeeld van de neoclassicistische schilderkunst.